IMG_2144

Αναβλητικότητα: 8 τρόποι για να την ξεπεράσεις 

Faye Papas posts

Scaffolding = Σκαλωσιά ή αλλιώς Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη

Όπως οι σκαλωσιές στα κτήρια, αυτή η τεχνική παρέχει στους μαθητές υποστήριξη και ένα πλαίσιο μάθησης καθώς «χτίζουν» και ενδυναμώνουν την κατανόηση τους. 

Όταν φτάσουν στο επιθυμητό επίπεδο κατανόησης ή γνώσης, ο εκπαιδευτικός ή ο φροντιστής κάνει βήμα πίσω και σταδιακά απομακρύνει τη βοήθεια.

Το μοντέλο λειτουργίας είναι το εξής:

I do: ο δάσκαλος/φροντιστής δείχνει/παρουσιάζει

we do: καθοδηγεί και συνεργάζεται με το μαθητή καθώς εκείνος ανακαλύπτει τους δικούς του τρόπους και τεχνικές

you do: παραδίδει τα ηνία στον μαθητή

Σπάσε τα νέα μαθήματα σε διακριτές ενότητες

Ίσως να σου φαίνεται δύσκολο να το εισάγεις στην καθημερινότητα όμως το μόνο που χρειάζεται είναι λίγος χρόνος. Οι μαθητές δουλεύουν πολύ καλύτερα και γρηγορότερα όταν υπάρχει μια ρουτίνα. Μόλις, λοιπόν, η διαδικασία μπει στην καθημερινή ρουτίνα θα γίνεται όλο και πιο εύκολο και σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα θα απολαμβάνετε όλοι την ανεξαρτησία και την έμπνευση μέσα στην τάξη ή στο σπίτι!

Posts

Τι είναι το Academic Life Coaching;

Posts

Τι είναι το Educator Life Coaching;

Posts

Τι είναι το Parent Life Coaching;

IMG_4421

Φόβος: Φίλος ή εχθρός;

Φαίη Παπά
Associate Certified Coach
Life, Youth & Education coach

Χρόνος ανάγνωσης 2.30’

Η έκφραση «ξεπερνάω τους φόβους μου» δεν είναι ρεαλιστική, καθώς ο φόβος είναι άμεσα συνδεδεμένος με το σώμα μας και τις λειτουργίες του. Πως και πόσο, λοιπόν, μπορεί κάποιος να «ξεπεράσει» το σώμα του;

Ίσως το «διαχειρίζομαι τους φόβους μου» είναι η πιο ακριβής και αληθινή έκφραση που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε.

Πως δουλεύει το σύστημα του φόβου, πολύ συνοπτικά;

Ο εγκέφαλός μας αναπτύσσεται συνεχώς και μας έχει βοηθήσει, μέσα στην εκατομμυρίων ετών εξέλιξη του ανθρώπινου είδους, να επιβιώσουμε από αναρίθμητες απειλές. Και αυτό συνεχίζει να κάνει!

Όταν ο εγκέφαλος αντιλαμβάνεται μία απειλή, το βασικό σύστημα φόβου του εγκεφάλου αυτόματα δραστηριοποιείται και το σώμα παίρνει εντολή να παλέψει (fight), να τραπεί σε φυγή (flight / flee), να παγώσει ή να υποταχτεί (freeze/fawn). Αυτή είναι η ανταπόκριση που έχει το σώμα μας στην αντίληψη κάποιας απειλής και είναι μια διαδικασία στην οποία δεν έχουμε κανένα έλεγχο.

Με πολύ απλά λόγια, ο εγκέφαλός μας ενεργοποιεί το σώμα μας για να μας προστατέψει. 

Όλη αυτή η διαδικασία είναι εξαιρετικά χρήσιμη και απαραίτητη. Φαντάσου να βρισκόσουν στην άκρη ενός γκρεμού και ο εγκέφαλός σου να μην είχε αυτό το «εργαλείο» που ονομάζεται φόβος για να σε ενεργοποιήσει. Θα έπεφτες στον γκρεμό χωρίς καμία συνειδητή σκέψη.

Άρα ο φόβος είναι φίλος σου! Τότε γιατί πολλές φορές τον αισθάνεσαι εχθρό σου;

Φυσικά και είναι φίλος σου όταν έχεις να αντιμετωπίσεις μία ξεκάθαρα ορατή απειλή και είσαι σε θέση να δεις μπροστά σου την απειλή αυτή για αυτό που πραγματικά είναι.

Πότε μπορεί να γίνει εχθρός σου;

Όταν μπαίνει σε λειτουργία μπροστά σε μία μη ορατή απειλή (από μία ιδέα, σκέψη, συμπεριφορά) η οποία όμως προκύπτει από τον τρόπο με τον οποίο εσύ αντιλαμβάνεσαι τα πράγματα, σε κατακλύζει και δεν αφήνει χώρο για όνειρα, συλλογισμό και οργάνωση του επόμενου βήματος.

Μπορείς να έχεις τον έλεγχο του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβάνεσαι τα γεγονότα και το περιβάλλον; 

Και ναι και όχι…

Δε μπορείς να ελέγξεις ή να ξεπεράσεις τον φόβο, μπορείς όμως να ελέγξεις τη δική σου οπτική στα πράγματα. 

Είναι αυτό που αντιλαμβάνεσαι πραγματική απειλή ή όχι; Είναι ο φόβος σου αληθινός; Ή είναι απλά μία ανησυχία που μπορεί να γίνει βοηθητική; Μία ανησυχία που μπορείς να τη χρησιμοποιήσεις για να είσαι πιο αποτελεσματικός, να υλοποιήσεις τα όνειρα σου.

Το πως αντιλαμβάνεσαι τα πράγματα έχει να κάνει με τις πεποιθήσεις σου. Πεποιθήσεις είναι η ιδέα που έχουμε σχετικά με τον εαυτό μας, τις δυνατότητές μας, το περιβάλλον, τη ζωή γενικότερα και επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο μεταφράζουμε την εμπειρία μας.

Σκέψου τις πεποιθήσεις σαν γυαλιά ηλίου. Ο καθένας φοράει μια διαφορετική απόχρωση, που καταλήγει σε διαφορετική θέαση του κόσμου. 

Θέλεις να χρησιμοποιήσεις τον φόβο προς όφελος σου και να τον κάνεις φίλο; Αναγνώρισε και εξερεύνησε τις περιοριστικές σου πεποιθήσεις.

Για να τις αναγνωρίσεις σκέψου πως ξεκινούν:

  1. Με την αποδοχή μας στα πράγματα που μας λένε
  2. Με τις εμπειρίες που αποκτούμε καθώς μεγαλώνουμε και αναπτυσσόμαστε 

Εξ ορισμού αναζητούμε να επιβεβαιώσουμε τις δικές μας αλήθειες και έχουμε την τάση να αγνοούμε ή να παραβλέπουμε τα αποδεικτικά στοιχεία που δείχνουν πως έχουμε λάθος.

Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα αισθανθείς ότι κατακλύζεσαι από τους φόβους σου, που θα επιλέξεις αυτούς αντί τα όνειρα σου και τη δράση, ρώτα τον εαυτό σου:

•Και αν κάνω λάθος; Και αν τα πράγματα δεν συνέβησαν έτσι;

•Πώς αυτή η πεποίθηση μου με εξυπηρετεί / βοηθάει;

•Ποιοί άλλοι πιθανοί λόγοι μπορεί να επηρέασαν την κατάσταση;

•Πόσο σίγουρος/η είμαι ότι τα πράγματα είναι έτσι;

•Έχει υπάρξει ξανά κάποιος άλλος σε τέτοιου είδους κατάσταση ή είμαι ο μόνος/η που έχει ποτέ βρεθεί σε αυτήν; (Φυσικά η απάντηση είναι πάντα όχι δεν είμαι ο μόνος)

•Εφόσον η ίδια κατάσταση έχει αντιμετωπιστεί από άλλους, τι με εμποδίζει να την αντιμετωπίσω και εγώ;

•Τι βήματα χρειάζεται να κάνω για να προχωρήσω;

Να θυμάσαι πως διαχειριζόμαστε τον φόβο. Δεν τον ξεπερνάμε.

Δεν υπάρχει η άλλη μεριά του φόβου. Οι φόβοι μας είναι κομμάτι μας και ως αποτέλεσμα είναι πάντα μαζί μας.

Ένας coach μπορεί να σε βοηθήσει να αναγνωρίσεις τις περιοριστικές πεποιθήσεις σου και να καταλάβεις από που προέρχονται. Με τις ερωτήσεις του, όπως οι παραπάνω, να σε βοηθήσει να ιεραρχήσεις και να καταλάβεις τους φόβους σου, να μάθεις από αυτούς και να προχωρήσεις με αυτούς.

387849518_18389724739056115_4428244342128783575_n

Σας ευχαριστώ για τα μαθήματα & τις στιγμές που εσείς μου δώσατε & ακόμα μου δίνετε!

Ο Κωνσταντίνος και ο Αλέξανδρος είναι δύο ακόμα «παιδιά μου».
Όταν ξεκινήσαμε ο ένας ήταν γύρω στα 8 και ο άλλος γύρω στα 6 (αν τα θυμάμαι καλά)!
Μαζί δουλέψαμε, ζήσαμε όμορφες και ζόρικες στιγμές. Μαζί τις ξεπεράσαμε και πετύχαμε τους στόχους μας.
Φυσικά με τη συμβολή των καταπληκτικών γονιών τους!
Έμαθαν τη γλώσσα σαν μητρική τους, ενώ είχαν ήδη δυο μητρικές γλώσσες (Γαλλικά & Ελληνικά).
Δέχθηκαν, κατανόησαν & μοιράστηκαν τον ενθουσιασμό μου & την αγάπη μου για αυτό που κάνω. Και με αντάμειψαν με τον καλύτερο τρόπο!
Τώρα είναι φοιτητές στο Παρίσι και πάντα μαθαίνω νέα τους.
Ψηλώνω δε ακόμα περισσότερο & φουσκώνω από υπερηφάνια όταν βρεθήκαμε & μου είπαν “Miss (yes, they still call me that sometimes) we are the only students in our university that we have such good knowledge of English! Our friends ask for help or even classes from us!”
Συγκινούμαι κάθε φορά που σας βλέπω! Πόσο μεγαλώσατε!
Σας ευχαριστώ για τα μαθήματα & τις στιγμές που εσείς μου δώσατε & ακόμα μου δίνετε!
Ανοίξτε κι άλλο φτερά!